Şüphe

Şüphe seni dost edindi mi,

Toprağa gömersin güvenini...

Ve artık sırtını dönersin;

Arkana bakmadan,

Her şeye ve herkese...

Sorgular her şeyi senin yerinden,

Çünkü güvensizliği tanıttı geçmişten;

Açığı kapanmayan yara misali,

Uzun ve sonu olmayan..

Bazen de bakar uzun uzun,

Tiyatro oyunu izler gibi;

Gülen yüzleri kostüm edinen,

Yeryüzünü cehenneme çeviren insanları...

En kötüsü de aşkıdır şüphenin,

Sadık ve kıskanç sevgili edasıyla,

Tek sahibi olmak ister kalbinin,

Yalnızlık köşkünün tam ortasında...