Gözyaşında

Gözyaşında

Baharın umut doğuran yedi renginde,
Sonbaharın yaprak döken karanlığında,
Daima yağmurları severdim;
Ama yanılmıştım.

Yazın esaretten kurtaran serinlikti,
Kışın amansızca hükmeden bir soğuktu,
Buydu yağmur benim için;
Yine yanılmıştım.

Her şey, gözyaşında ıslanınca değişmişti;
Yüreğimin yanmasıydı kışın ayazında,
Kanımın donmasıydı yazın yangınında,
Senle her şey bambaşkaydı;
İşte bunda haklıydım.