Gözyaşında

Gözyaşında

Baharın umut doğuran yedi renginde,
Sonbaharın yaprak döken karanlığında,
Daima yağmurları severdim;
Ama yanılmıştım.

Yazın esaretten kurtaran serinlikti,
Kışın amansızca hükmeden bir soğuktu,
Buydu yağmur benim için;
Yine yanılmıştım.

Her şey, gözyaşında ıslanınca değişmişti;
Yüreğimin yanmasıydı kışın ayazında,
Kanımın donmasıydı yazın yangınında,
Senle her şey bambaşkaydı;
İşte bunda haklıydım.

Bir Çift Göz

Bir Çift Göz

Kalbime sığdıramamıştım seni,

Bunu kabul etmiştim.

Ama ne toprağın sevdalı kokusuyla,

Ne de gökyüzünün öksüz derinliğiyle;

Hiçbir şeyle yetinemiyordum anlatmaya seni...

Ben beceriksiz olabilirdim 

Belki de imkansızı düşlüyordum,

Belki de yetersizdi dünya;

Yasemin kokulu çocuksu güzelliğini anlatmaya...

Ama aklım almıyordu,

Nasıl olur da dünya bulutlarını ağlatanı,

Kelimelere anlamını unutturanı,

Bir çift gözde bulabiliyordum. 

Alperen Toğaç ''YURT''